λαϊκοι παραδοσιακοί χοροί

Ζωναράδικος : Χορός μεικτός (χορεύεται από άντρες και γυναίκες) , κυκλικός , με μεγάλη διάδοση σε όλη τη Θράκη . Το όνομά του το οφείλει στο ότι , οι χορευτές , πιάνονται ο ένας από τον άλλον από τα ζωνάρια . Μπροστά μπαίνουν οι άντρες και ακολουθούν οι γυναίκες . Σύμφωνα με τα ήθη παλιότερα , ο τελευταίος άντρας , που θα πιανόταν με την πρώτη γυναίκα του γυναικείου κύκλου για να σχηματίσουν έναν ενιαίο κύκλο χορού , έπρεπε απαραίτητα , να έχει συγγενική σχέση μαζί της .

Συγκαθιστός : Μεικτός , αντικρυστός , κατά ζεύγη . Την ονομασία του την οφείλει στο ότι το βήμα του χορευτή , ημικάθεται , μια στο δεξί και μια στο αριστερό πόδι . Χορεύεται στους γάμους , όταν πηγαίνουν να πάρουν την νύφη , αλλά και σε άλλα πανηγύρια και γλέντια και συνοδεύεται από ενθουσιώδη επιφωνήματα .

Χασάπικος Πολίτικος ή Μακελλάρης : Θεωρείται πολεμικός χορός . Πήρε την ονομασία του από το ότι ήταν ο χορός που συνηθιζόταν ιδιαίτερα από την συντεχνία των μακελλάρηδων (χασάπηδων) .

Αντικρυστός ή Καρσιλαμάς : (Καρσί = Αντίκρυ) . Συνηθίζεται ιδιαίτερα στις γαμήλιες τελετές και διασκεδάσεις . Στην παραδοσιακή εκτέλεση του χορού , οι γυναίκες κρατούν μαντίλι από δύο διαγώνιες άκρες , με τεντωμένε ή λυγισμένα τα χέρια στους αγκώνες , και κινούν τα χέρια δεξιά κι αριστερά , ή περιστρέφουν το μαντίλι κυκλικά στη μία κατεύθυνση , ώσπου να διπλωθεί και μετά , αυτό ξεδιπλώνεται στην αντίθετη κίνηση .

Ταπεινός : Γαμήλιος χορός , καθαρά γυναικείος , απλός και αργός με μικρά βήματα . Είναι ο πρώτος χορός μετά την στέψη , με την νύφη στην κορυφή του χορού .

Κουσευτός : Χορός που ονομάστηκε έτσι , από το ότι τα βήματά του είναι τρεχάτα (κουσεύω = τρέχω)

Χορός της παλαίστρας : Συνηθιζόταν σε γάμους και πανηγύρια , όπου απαραίτητο στοιχείο ήταν το αγώνισμα της πάλης , πολλές φορές από επαγγελματίες παλαιστές .

Σουφλιουτούδα : Γυναικείος χορός του Σουφλίου . Την ονομασία του την οφείλει στον εναρκτήριο στίχο “Σουλτάνα Σουφλιουτούδα” τοπικού χορευτικού τραγουδιού .

Γιάννη μ’ , Γιαννάκη μου : Μεικτός χορός του Σουφλίου επίσης με το όνομά του από τοπικό τραγούδι .

Γίκνα : Γαμήλιος χορός της Ορεστιάδας . Το όνομά του οφείλει στο χρώμα (κνα) , που χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες για το βάψιμο των νυχιών τους .

Σούστα : Μεικτός χορός της περιοχής Διδυμοτείχου . Το όνομά του βγήκε από το “σουστάρισμα” , (λύγισμα) των ποδιών .

Του Μαμά τα παλικάρια : Μεικτός χορός της περιοχής της Γρατινής Ροδόπης . Το όνομά του , από τον εναρκτήριο στίχο του τοπικού τραγουδιού (“Του Μαμά τα παλικάρια , ήταν όλα σαν λιοντάρια”) .

Ζεϊμπέκικος : Αργός χορός , παρόμοιος με τον αντικρυστό Καρσιλαμά . Θεωρείται χορός πολεμικός και χορεύεται μόνο από δύο άτομα . Οι κινήσεις γίνονται μέσα σε νοητό κύκλο . Έχει αργό και γρήγορο μέρος , χωρίς τυποποιημένα βήματα , τα οποία κατά περίσταση δίνουν στον χορευτή την δυνατότητα να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του .

Λαγίσιος ή Λαγίτικος : Μιμητικός και σκωπτικός χορός , που παριστάνει το κυνήγι του λαγού . Είναι κυκλικός και χορευόυαν παλιότερα στα βραδυνά γλέντια του γάμου , για να δημιουργήσει ευθυμία και χαλάρωση , μετά την υπερένταση της ημέρας .

Πως το τρίβουν το πιπέρι : Πολύωρος (;) μιμητικός ανδρικός χορός .Οι ίδιοι οι χορευτές τραγουδούν και προσπαθούν να μιμηθούν τις αντίστοιχες κινήσεις υποθετικού τριψίματος πιπεριού με τα μέλη του σώματός τους (αγκώνα , γόνατα , μύτη κλπ)

Χορός του Μαχαιριού ή Αράπικος : Χορός από δύο άντρες , που κρατούν μαχαίρια και ο ένας προσπαθεί να ακουμπήσει το στήθος του άλλου , οπότε αυτός πέφτει κάτω προσποιούμενος τον νεκρό , και ο νικητής χορεύει γύρω του θριαμβευτικά . (ο χορός αυτός αναφέρεται και στην “Κύρου Ανάβασις” του Ξενοφώντα , Βιβλίο Στ’ , κεφ. 1 , 5-6) .

Οι χοροί των Αναστεναρίων : Ιδιότυποι και ιδιόμορφου χοροί , που έχουν πρωτεύοντα ρόλο στην όλη τελετουργία , και αποτελούν ένα από τα βασικά στοιχεία του … εκστασιασμού των τελεστών . Οι βηματισμοί στους χορούς αυτούς , είναι απλοί , με στατικότητα και αυτοσχεδιασμούς και με ανάλογες κινήσεις των χεριών , που εκφράζουν την ψυχοσύνθεση και τα συναισθήματα των οιστρόπληκτων χορευτών .

silia.wordpress.com