ΣΕΛΙΔΕΣ

Σάββατο 30 Απριλίου 2016

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ...Η Πρώτη Ανάσταση γιορτάζεται από την Εκκλησία , στις 9 το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου...

Ανάστα ο Θεός, κρίνον τήν γην, ότι σύ κατακληρονομήσεις εν πάσι τοις εθνέσι”


Με εκκωφαντικούς κρότους, χτυπώντας ότι αντικείμενο είχε ο καθένας, οι πιστοί έστειλαν το μήνυμα της Πρώτης Ανάστασης, το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, από τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Ασίνης του Δήμου Ναυπλιέων.


Η Ανάσταση του Χριστού εορτάζεται από την Εκκλησία από την στιγμή της
καταβάσεώς Του στον Άδη, όπου ελευθέρωσε τις ψυχές των δικαίων της
Παλαιάς Διαθήκης από το κράτος του θανάτου και του διαβόλου. Η ημέρα του
 Μ. Σαββάτου, όταν η ψυχή του Χριστού με την θεότητα βρισκόταν στον Άδη
και το σώμα μαζί με την θεότητα βρισκόταν στον τάφο, οπότε νικήθηκε το
κράτος του διαβόλου και του θανάτου, θεωρείται μεγάλη ημέρα από την
Ορθόδοξη Εκκλησία, αφού συνδέεται με την ημέρα της Κυριακής.Ο Χριστός
αναστήθηκε τις πρωϊνές ώρες της Κυριακής.

Δεν γνωρίζουμε τον πραγματικό χρόνο της Αναστάσεώς Του, αφού κανείς δεν
τον είδε την ώρα εκείνη, αλλά πιστοποιήθηκε όταν βαθειά χαράματα οι
Μυροφόρες γυναίκες πήγαν στο μνημείο για να αλείψουν το σώμα του Χριστού
 με αρώματα. Έτσι, η Κυριακή, η πρώτη ημέρα της εβδομάδος, είναι η ημέρα
 της Αναστάσεως του Χριστού. Εάν ο Χριστός το Σάββατο νίκησε το κράτος
του θανάτου, την Κυριακή πιστοποιήθηκε σε όλους η Ανάστασή Του, ότι
Αυτός είναι ο νικητής του θανάτου και του διαβόλου.Oι δυνατοί κρότοι,
υποδηλώνουν, τη βοή, που ακολούθησε το θαύμα της Ανάστασης που σκέπασε
τα πάντα.

Η γη σείστηκε και ισχυρή βοή συγκλόνισε το σύμπαν. Η Πρώτη Ανάσταση
γιορτάζεται από την Εκκλησία , στις 9 το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου ενώ
το Μέγα Θαύμα της Ανάστασης σηματοδοτείται την ίδια μέρα με την αφή του
Αγίου Φωτός στον Πανάγιο Τάφο των Ιεροσολύμων.

Τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής αναγγέλλεται το χαρμόσυνο μήνυμα
της Αναστάσεως με λαμπρές εκδηλώσεις σε ολόκληρη την Ελλάδα.

ΠΗΓΉ 



Η μοναδική πρώτη Ανάσταση στη Χίο

Τρίτη 19 Απριλίου 2016

Στήν θύρα τής Μεγάλης Εβδομάδος.

Μεγάλη Εβδομάδα

Περάσαμε πιά το πέλαγος της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Και τώρα στεκόμαστε μπροστά στη θύρα της Μεγάλης Εβδομάδος, οπού ονομάζεται Μεγάλη όχι γιατί είναι μεγαλύτερη, ή έχει περισσότερες μέρες, αλλά «επειδή μεγάλα ημίν γέγονεν εν αυτή παρά του Δεσπότου κατορθώματα. Και γάρ εν αυτή τη εβδομάδι τη Μεγάλη, όπως λέγει ο ιερός Χρυσόστομος, η χρονία του διαβόλου κατελύθη τυραννίς· ο θάνατος εσβέσθη· ο ισχυρός εδέθη· τα σκεύη αυτού διηρπάγη· αμαρτία ανηρέθη· η κατάρα κατελύθη· ο Παράδεισος ανεώχθη· ο Ουρανός βάσιμος γέγονεν· άνθρωποι αγγέλοις ανεμίγησαν· το μεσότοιχον του φραγμού ήρθη· το θριγγίον περιηρέθη· ο της ειρήνης Θεός ειρηνοποίησε τα άνω και τα επί της γής· διά τούτο Μεγάλη καλείται Εβδομάς». 
Όντως φοβερά αυτής της εβδομάδος τα Μυστήρια! Όλη η ποίηση του Χριστιανισμού και όλη η δόξα της Ορθοδοξίας, από αυτή την εβδομάδα πηγάζουν. Απ᾿ τον καιρό που, μαθητούδια ακόμη, παίρναμε απ᾿ το ζεστό χέρι της μάνας μας τη σύνοψη και το κερί, που καθώς ήταν αγνό μοσκοβολούσε σάν λιβάνι όταν έκαιγε, και πηγαίναμε στις ακολουθίες του Νυμφίου, ή στις Μεγάλες Ώρες των Παθών, της Μεγ. Πέμπτης και της Μεγ. Παρασκευής, όπου κλαίγαμε από καρδιάς μπρός στον Εσταυρωμένο, καθώς αποθέταμε με τρέμοντα δάχτυλα τα παρθενικά αγριολούλουδα, που με μίαν ολόζεστη λαχτάρα τρέχαμε να μάσουμε στους κήπους και στα χωράφια· απ᾿ τα μικρά μας εκείνα χρόνια, που προσμέναμε να ῾ρθει η εβδομάδα των Παθών, για να δεχτούμε ύστερα και την Ανάσταση, μέχρι τα γηρατειά μας τα βαθιά, αυτή η Εβδομάδα είναι που μάς κρατάει συντροφιά με τον πόνο της, με τα δάκρυά της, με τη λύπη της, αλλά και με τη χαρά και την ευφροσύνη της Αναστάσεως, που ακολουθεί.
Κι αυτή είναι η μεγαλύτερη φιλοσοφία της ζωής, που η αγία Εκκλησία μας την δίνει με τον πιό ωραίο, απλό και κατανυκτικό τρόπο στη Μεγάλη Εβδομάδα. Και είναι αλήθεια, ότι αυτή η φιλοσοφία, που δεν είναι άλλη από την υψηλή θεολογία του Σταυρού, δεν θα μπορέσει ποτέ κανείς να την αφομοιώσει και να την κατανοήσει έξω από τον εκκλησιαστικό περίβολο, έξω από τη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας.
Έξω από την Εκκλησία, ο Σταυρός ή η Μεγάλη Εβδομάδα γίνεται λογοτεχνία, γίνεται θέατρο ή κινηματογράφος, γίνεται στοχαστική διάλεξη ή δημοσιογραφικό άρθρο, γίνεται ευκαιρία για να δοκιμάσει κανείς τις ικανότητές του μ᾿ έναν τρόπο – οποιοδήποτε – επάνω σ᾿ ένα σοβαρό θέμα. Και μόνο μέσα από τις ιερές Ακολουθίες και τη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας μας, μπορεί ο άνθρωπος να φτάσει στην κορφή της πνευματικής φιλοσοφίας και στη δόξα της Αναστάσεως, ανεβαίνοντας τον ανηφορικό δρόμο του Γολγοθά και περνώντας πνευματικά μέσα από την αγωνία της Σταυρώσεως.
Ο ορθόδοξος χριστιανός, όλη την Εβδομάδα έχει ένα μεγάλο δρόμο να οδοιπορήσει. Μεγάλο, όχι με τις εξωτερικές, αλλά με τις εσωτερικές διαστάσεις. Ένα δρόμο, που περπάτησε ο ίδιος ο Χριστός. Ναί, κι άς μή φανεί σε κανέναν αυτό το πράγμα παράδοξο. Αν δεν «συμπορευθώμεν αυτώ και συσταυρωθώμεν», δεν θα μπορέσουμε οὔτε τη Μεγαλοβδομάδα να νιώσουμε, οὔτε και στην Ανάσταση να φτάσουμε μαζί του. Σ᾿ αυτό το δρόμο, που βρίσκεται πάντα κάτω απ᾿ τη σκιά του Σταυρού, και αντικρύζει στο βάθος το φωτεινό λόφο της Αναστάσεως, οι άγιοι Πατέρες έβαλαν μερικά σημάδια σάν ορόσημα, που μάς βοηθούν κι αυτά μ᾿ έναν ειδικό το καθένα τρόπο, για να πετύχουμε το σκοπό μας.
Τήν Μεγάλη Δευτέρα, μετά το Κοντάκιο και τον Οίκο της ημέρας, θ᾿ ακούσουμε μαζί με το σύντομο συναξάρι, αυτό το υπόμνημα: «τη Αγία και Μεγάλη Δευτέρα, μνείαν ποιούμεθα του μακαρίου Ιωσήφ του παγκάλου και της υπό του Κυρίου καταρασθείσης συκής». Δοξάζεται και τιμάται ο πάγκαλος Ιωσήφ, γιατί «της Αιγυπτίας τότε ταίς ηδοναίς μή δουλεύσας», εσκλαβώθηκε μέν κατά το σώμα, αλλά κατά την ψυχή έμεινε αδούλωτος, ο αοίδιμος και σώφρων, και έτσι αξιώθηκε να γίνει κυρίαρχος όλης της Αιγύπτου. «Ο Θεός γάρ παρέχει τοίς δούλοις αυτού στέφος άφθαρτον». Η κατάρα έπειτα της άκαρπης συκιάς, μάς λέει ν᾿ αποφεύγουμε το πάθος και να κάνουμε έργα και καρπούς πνευματικούς, για να μή μάς εύρει ο Χριστός με φύλλα μοναχά σάν έρθει, και μάς δείξει τη φωτιά, σάν μοίρα αναπόφυγη των ακάρπων μας δέντρων.
 

Τήν Μεγάλη Τρίτη θ᾿ ακούσουμε: «της των δέκα παρθένων παραβολής μνείαν ποιούμεθα», δηλ. των πέντε φρονίμων και των πέντε μωρών παρθένων, με τις διδακτικές λαμπάδες τους. Μάς συμβουλεύει κ᾿ εδώ με ύμνους εξαίσιους η Εκκλησία μας, «να σπουδάσωμεν να ανάψωμεν τάς νοητάς λαμπάδας των ψυχών μας, ως αι φρόνιμοι εκείναι παρθένοι. Διατί; Ίνα με το λαμπρόν φώς των λαμπάδων μας και με ύμνους πνευματικούς, συναπαντήσωμεν τον αθάνατον νυμφίον των ψυχών, δηλαδή τον Δεσπότην μας Ιησούν Χριστόν, όστις θα έλθει εν τη συντελεία του κόσμου, διά να εμβάσει τάς δρονίμους ψυχάς μέσα εις τον ουράνιον νυμφώνα της αϊδίου τρυφής τεσ και βασιλείας».
Τήν Μεγάλη Τετάρτη: «της αλειψάσης τον Κύριον μύρω πόρνης γυναικός μνείαν ποιείσθαι οι θειότατοι Πατέρες εθέσπισαν, ότι πρό του σωτηρίου Πάθους μικρόν τούτο γέγονεν». Ποιός δεν δακρύζει, όταν σκεφθεί ότι, ενώ όλοι αμαρτάνουμε (και πολλές φορές βαρύτερα από την πόρνη) ωστόσο δεν ακολουθούμε το παράδειγμά της, για να σβήσουμε με δάκρυα μετανοίας το χειρόγραφο, που είναι φορτωμένο με το πλήθος των αμαρτιών μας.
Τήν Μεγάλη Πέμπτη«εορτάζομεν τον Ιερόν Νιπτήρα, τον Μυστικόν Δείπνον, την υπερφυά προσευχήν και την Προδοσίαν». Η κυριαρχούσα μορφή – αιώνιο σύμβολο σκότους συνειδήσεως και παράδειγμα προς αποφυγήν – είναι η προδοτική όψη του Ιούδα.
 

Τήν Μεγάλη Παρασκευή «τα Άγια και Σωτήρια και Φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού επιτελούμεν».
Και το Μέγα Σάββατον «την Θεόσωμον Ταφήν και την εις Άδου κάθοδον του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού εορτάζομεν».
Είπαμε, ότι πίσω από τα μαρτύριο και το Πάθος της Σταυρώσεως, ο ορθόδοξος χριστιανός βλέπει πάντοτε το γλυκό φώς της Αναστάσεως. Είναι αυτό που τον εμποδίζει να ιδεί τα Πάθη μέσα σ᾿ ένα ζοφερό και καταλυτικό σκοτάδι. Ο ορθόδοξος – και ο Έλληνας ιδιαίτερα, που πέρασε τόσα και τόσα πάθη μέσα στη μακραίωνη πορεία της ιστορίας του – είναι ντυμένος με το ζεστό ένδυμα της χαρμολύπης. Πάσχει και υποφέρει, αλλά όχι με ασυγκράτητο σαρκικό πόνο. 

Η πνευματική φιλοσοφία του Σταυρού, αυτές τις ημέρες ειδικώτερα, πρέπει να είναι ο επιούσιος άρτος μας, ο άρτος της ζωής μας. Ιδού πώς βλέπουν μερικοί από τους αγίους Πατέρας το Σταυρό και το μυστήριο της Σταυρώσεως.
Ο ακάνθινος στέφανος φανέρωσε ότι ο Κύριος εξάλειψε την κατάρα που έλαβε η γή, να βλαστάνει αγκάθια και τριβόλια και ότι ο Χριστός αφάνισε τις μέριμνες και τις οδύνες της παρούσης ζωής.
«Εξεδύθη τα ιμάτια και ενεδύθη την πορφύραν, διά να εκδύσει τους δερματίνους χιτώνας της νεκρώσεως, οπού εφόρεσεν ο Αδάμ μετά την παράβασιν. Κάλαμον έλαβεν ο Κύριος εις την δεξιάν, ως σκήπτρον, διά να θανατώσει τον αρχαίον όφιν και δράκοντα· έλαβε κάλαμον, διά να σβήσει το χειρόγραφον των αμαρτιών μας. Έλαβε τον κάλαμον διά να υπογράψει βασιλικώς, με το κόκκινον αίμα του, το γράμμα της συγχωρήσεως των αμαρτιών μας, καθότι και οι βασιλείς με κόκκινον κιννάβαρι υπογράφουσιν».
»Εις το ξύλον εσταυρώθη, διά το ξύλον της γνώσεως. Έλαβε την γεύσιν της χολής και του όξους, διά την γλυκείαν γεύσιν του καρπού του απηγορευμένου. Έλαβε τα καρφία διά να καρφώσει την αμαρτίαν. Άπλωσε τάς χείρας εις τον Σταυρόν, διά να ιατρεύσει το άπλωμα των χειρών του Αδάμ και της Εὔας, οπού εποίησαν εις το απηγορευμένον ξύλον, και διά να ενώσει τα μακράν διεστώτα, αγγέλους και ανθρώπους, ουράνια και επίγεια. Έλαβε τον θάνατον, διά να θανατώσει τον θάνατον. Ετάφη, διά να μή στρεφώμεθα πλέον ημείς εις την γήν, ως το πρότερον...».
»Εσκοτίσθησαν οι φωστήρες, διά να φανερώσουν ότι πενθούσι τον Σταυρωθέντα. Αι πέτραι εσχίσθησαν, διότι έπασχεν η πέτρα της ζωής. Εις το ύψος του Σταυρού ανέβη, διά το πτώμα οπού έπαθεν ο Αδάμ. Και τελευταίον ανέστη, διά την ιδικήν μας ανάστασιν!».
Ώ! Ευτυχισμένοι και τρισμακάριοι, όσοι μπορέσουν ν᾿ αφήσουν τις βιοτικές τους μέριμνες αυτές τις μέρες, κι αρχίσουν από τώρα, από αυτή την ώρα κιόλας, την ευλογημένη πορεία δίπλα στον πορευόμενο προς το Πάθος Χριστό! «Δεύτε οὖν και ημείς, συμπορευθώμεν αυτώ και συσταυρωθώμεν, και νεκρωθώμεν δι᾿ αυτόν, ταίς του βίου ηδοναίς», «ίνα μή μείνωμεν έξω του νυμφώνος Χριστού».Καθηγητής Παντελής Πάσχος - Εισαγωγικά στην Μεγάλη Εβδομάδα

Τετάρτη 13 Απριλίου 2016

Πως ξεχωρίζουμε και αγοράζουμε φρέσκα ψάρια .


Θα ήθελα να ξεκινήσω το άρθρο αυτό τονίζοντας πως καλό και νόστιμο ψάρι δεν είναι απαραίτητα το ακριβό ψάρι, αλλά το φρέσκο ψάρι. Γαύρος φρεσκοψαρεμένος με ένα πιάτο πικρόχορτα θεωρώ πως απογειώνουν τον ουρανίσκο κάθε απαιτητικού καλοφαγά. Το ίδιο και οι κολιοί αλλά και οι παλαμίδες και κάθε ψαράκι που κατατάσσεται στην κατηγορία Βήτα, μπορεί άνετα να υποσκελίσει τα ψάρια της κατηγορίας Άλφα που όμως δεν είναι συνήθως φρέσκα λόγω της πολυήμερης παραμονής τους στους πάγκους εξαιτίας της μεγάλης τιμής τους.

Ο καλύτερος και φτηνότερος τρόπος για να φάει κάποιος πραγματικά φρέσκα ψάρια είναι να τα αλιεύει μόνος του. Για όσους φυσικά δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, ο αμέσως επόμενος καλός τρόπος αγοράς είναι να περιμένεις στα λιμανάκια τα ψαροκάικα και να ψωνίσεις φρέσκο σπαρταριστό ψαράκι.

 

Αν δεν υπάρχει και αυτή η δυνατότητα θα πρέπει να ψωνίσουμε από τον πάγκο του ψαρά της γειτονιάς μας, που γνωρίζουμε και εμπιστευόμαστε. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που ο ψαράς δεν είναι και τόσο τίμιος όσο διαλαλεί; Τότε λοιπόν θα πρέπει να γνωρίζουμε μερικά βασικά πραγματάκια που θα εξασφαλίσουν την αγορά φρέσκων ψαριών. Ή τουλάχιστον αν ψωνίσουμε ψάρια που δεν είναι της ημέρας, να είναι σε γνώση μας και να το πούμε και στον πωλητή για να μη νομίζει πως κατάφερε να μας ξεγελάσει.
Με τον καιρό καλό θα είναι να μαθαίνετε πληροφορίες για τα μέρη που ψαρεύει το καΐκι του, ή τα καΐκια που τον προμηθεύουν. Δεν είναι λίγα τα ψαράδικα που φέρνουν ψάρια από άλλες χώρες (Β. Αφρική) τα οποία αφενός μεν δεν είναι ψαρεμένα την ίδια μέρα που θα τα αγοράσουμε, αφετέρου δε, η γεύση τους απέχει μακράν των Ελληνικών ψαριών.
                     ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΦΡΕΣΚΩΝ ΨΑΡΙΩΝ

* Η σάρκα του ψαριού θα πρέπει να είναι σφιχτή. Αυτό σημαίνει πως αν πιέσουμε με το δάχτυλό μας, αυτή θα πρέπει να επανέλθει αμέσως και να μην αφήσει κανένα μόνιμο βαθούλωμα.

* Το χρώμα τους να είναι ζωηρό κι όχι μουντό.

* Τα μάτια δε θα πρέπει να είναι θαμπά, αλλά πεντακάθαρα και ο βολβός να μην είναι ζαρωμένος, αλλά σφιχτός. Είναι ένα από τα κριτήρια που δεν πρέπει να παραβλέπει κανένας αγοραστής. Φυσικά και μπορούμε βέβαια να καταναλώσουμε ψάρια με ελαφρώς θαμπά μάτια, αλλά να είναι σε γνώση σας πως βρίσκεται εκτεθειμένο προς πώληση το λιγότερο μία με δύο μέρες. Θα αποφύγουμε σαφώς κάποιο ψάρι χωρίς καθόλου μάτια.

* Η οσμή του πρέπει να είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Το ψάρι όταν πρωτοβγαίνει από τη θάλασσα δεν μυρίζει τίποτα. Ίσως μια υποψία θαλασσινής μυρωδιάς. Όσο παραμένει ασυντήρητο η μυρωδιά αρχίζει και γίνεται πιο έντονη. Όσο περισσότερο λοιπόν μυρίζει (ή βρωμάει) το ψάρι, τόσο θα πρέπει να αποφεύγουμε και την αγορά του. Μη διστάσετε καθόλου να πλησιάσετε τη μύτη σας κοντά στο ψάρι που πρόκειται να φάτε και μη διστάσετε καθόλου να αρνηθείτε την αγορά του, αν η οσμή του είναι άσχημη.
 

* Το χρώμα των βραγχίων θα πρέπει να είναι βαθύ κόκκινο. Ακόμα και αν έχει συντηρηθεί καλά σε πάγο, τα βράγχια θα αποχρωματιστούν σύντομα. Θέλω να πιστεύω πως τώρα πια δεν χρησιμοποιούν χρωστικές ουσίες για να τονίζουν το χρώμα των βραγχίων, ούτε κολλύρια για να διατηρούν τα μάτια τους καθαρά. Σε τέτοια περίπτωση θα συνιστούσα να απευθυνθείτε σε κάποιο ελεγκτικό όργανο. Αν τα βράγχια λοιπόν είναι στις αποχρώσεις του ροζ ή ακόμα χειρότερα αν πλησιάζουν προς το άσπρο, το αφήνουμε και ψάχνουμε για κάτι άλλο.

* Μη σας κοροϊδεύει ο ψαράς για τα ψάρια ελευθέρας βοσκής. Τα κλουβίσια φαίνονται αμέσως από τα αδύναμα λέπια τους και από την πλευρική τους γραμμή. Αυτή είναι μια πολύ διακριτική γραμμή στα πλευρά που δείχνει το σχήμα της σπονδυλικής τους στήλης. Εάν η πλευρική γραμμή είναι ακανόνιστη, τότε σημαίνει πως δεν έχει αναπτυχθεί σε ελεύθερα νερά, αλλά μέσα σε ένα στενάχωρο κλωβό, με αποτέλεσμα ο σκελετός του να είναι παραμορφωμένος. Και φυσικά το ψάρι αυτό να είναι ταϊσμένο με ιχθυοτροφές κι ένα σωρό Έψιλον.

* Όταν το σώμα του ψαριού καθώς είναι ακουμπισμένο στον πάγκο σχηματίζει το σχήμα του τόξου, είναι δείγμα πως το ψάρι αυτό είναι αρκετά πρόσφατα ψαρεμένο.

* Όταν ανοίξουμε το στόμα των μεγάλων ψαριών όπως η σφυρίδα, ή ο ροφός (για όποιον αντέχει η τσέπη του) θα πρέπει να δούμε μια βλεννώδη ουσία και η οποία επίσης είναι δείγμα φρέσκου ψαριού.

 

* Όταν τοποθετήσουμε ένα ψάρι στην παλάμη μας, δε θα πρέπει να μείνουν λέπια σε αυτή. Τα φρέσκα ψάρια για να τα απολεπίσεις θα πρέπει να καταβάλλεις προσπάθεια.

* Θα πρέπει επίσης να αποφύγουμε ψάρια που φέρουν τραύματα από καμάκια, τα οποία αφενός μεν προέρχονται από παράνομη εμπορική δραστηριότητα και αφετέρου οι πληγές από τα καμάκια είναι ανοιχτές είσοδοι για κάθε λογής μικρόβιο.

* Μετά την αγορά, κατά το καθάρισμα θα πρέπει τα εντόσθια να βγαίνουν ακέραια και όχι να σπάζουν εύκολα, πράγμα που είναι δείγμα πολυήμερης παραμονής στον πάγκο του ψαρά.
 





* Πάντως αν έχουμε τον παραμικρό ενδοιασμό για την φρεσκάδα των ψαριών μας, θα πρέπει να τα μαγειρέψουμε εξαιρετικά καλά και σίγουρα σε θερμοκρασίες πάνω από τους 100 C.
όλο τό άρθρο ΕΔΩ

Σάββατο 2 Απριλίου 2016

Φτιάχνουμε μόνοι μας άλμη για φέτα .

Η φέτα έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά και το τραπέζι των Ελλήνων. Συνοδεύει τα λαδερά μας φαγητά. Μπαίνει κυρίαρχα πάνω στη χωριάτικη σαλάτα μας ή στην πίτα με το χειροποίητο φύλλο. Γίνεται εξαίσιο μπουγιουρντί στο αλουμινόχαρτο και εξαίσιος μεζές σε φύλλο κρούστας με μέλι και σουσάμι. Παρόλα αυτά φέτα δεν τρώνε όλοι και ιδίως τα μικρά παιδιά. Κάπως έτσι και στο δικό μας σπίτι φέτα τελικά τρώω μόνο εγώ. 
Οπότε από τη μια το αγαπημένο μου λευκό τυρί υπάρχει πάντα στο ψυγείο μας κι από την άλλη, επειδή δεν καταναλώνεται γρήγορα, το διατηρώ μέσα σε άλμη για να μην χαλάσει. 
Η συνταγή για άλμη είναι απλή. 

Πάμε να τη δούμε. 

Τι θα χρειαστείτε
 1 λίτρο νερό
 1 κουταλιά της σούπας αλάτι χοντρό 

Ποια είναι η διαδικασία Βάζετε το νερό στην κατσαρόλα και αφήνετε να φτάσει σε σημείο βρασμού. Ρίχνετε το αλάτι και ανακατεύετε καλά μέχρι να διαλυθεί. Κατεβάζετε από τη φωτιά και περιμένετε να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου. Τοποθετείτε το τυρί σε δοχείο φύλαξης και σκεπάζετε ως πάνω με την άλμη. Προτιμήστε γυάλινα τάπερ κι όχι πλαστικά, για να αποφύγετε μεταναστεύσεις χημικών ενώσεων από το πλαστικό υλικό. άλμη για φέτα 
Κλείνετε το καπάκι και φυλάτε στο ψυγείο. Έτσι η φέτα διατηρείται περισσότερο καιρό για να την απολαμβάνετε κάθε στιγμή στο πιάτο σας.
 Extra tip: Για τη φύλαξη μικρότερης ή μεγαλύτερης ποσότητας τυριού προσαρμόζετε ανάλογα τις δοσολογίες.
πηγή