Το κλάδεμα της ελιάς

Για το κλάδεμα του δέντρου λέει η λαϊκή σοφία.

«Η ελιά θέλει λογικό κάτω και τρελό επάνω»

Να είσαι προσεκτικός  με την ελιά κάτω , όταν όμως την κλαδεύεις , κάντο σαν τρελός.  Θέλει πολύ  κλάδεμα για να προσφέρει καρπό πολύ.

Άλλωστε λένε «Δέντρο πού βλέπει τον Θεό, ξεχνάει τους ανθρώπους» , δηλαδή τρέχει προς τον ουρανό και δεν αποδίδει καρπούς.  

΄΄Όταν η ελιά  είναι μικρή πρέπει να είμαστε προσεκτικοί , να την φροντίζουμε στην ρίζα, να την «παρακαλάμε». Όταν μεγαλώσει την «διατάζουμε». 

Για να δούμε μερικές συμβουλές κλαδέματος.

Κλάδεμα ελιάς

Το χειμώνα η ελιά «ζητάει» το κλάδεμα. «Όταν το αφεντικό κλάδεψε την ελιά, η ελιά του είπε ευχαριστώ. Όταν τις έριξε λίπασμα του είπε τώρα με έριξες στην υποχρέωση.» (Λαϊκή σοφία). 

Η εργασία αυτή γίνεται κατά τους μήνες Νοέμβριο με Μάρτιο. Άλλοι κλαδεύουν κατά τη διάρκεια του μαζέματος. Γενικά ο τρόπος κλαδέματος διαφέρει από μέρος σε μέρος και είναι και ανάλογος του είδους της ελιάς. Εμείς κλαδεύουμε μετά το μάζεμα και μετά απο προσεκτική μελέτη του κάθε δένδρου. Ο τρόπος κλαδέματος που ακολουθούμε είναι προϊόν της 70χρονης εμπειρίας του Φανούρη και της Τουλάρας:

• Με μια γρήγορη ματιά παρατηρούμε το γενικό σουλούπι του δένδρου (κλάρες που έχουν «ξεφύγει» ψηλά, άρρωστα ή ασθενικά κλαριά κ.α.)
• Ξεκινώντας από το σταύρωμα του δένδρου ακολουθούμε τη διαδρομή των διαφόρων κλαριών και καθαρίζουμε τα νέα φυντάνια, ειδικά αυτά που κατευθύνονται προς τα μέσα.
• Κάποιο απο τα νέα φυντάνια (συνήθως το χαμηλότερο) το αφήνουμε απείραχτο και το κατευθύνουμε προς το σημείο που θέλουμε να αναπτυχθεί. Όταν (μετά απο 3-4 χρόνια) μεγαλώσει αρκετά θα κοπεί η παλιά η κλάρα και θα μείνει αυτό.
• Καθαρίζοντας τα φυντάνια στο κέντρο του δένδρου, φροντίζουμε να αφήσουμε κάποια, άν χρειάζεται, για την προστασία του δένδρου από τον ήλιο.
• Συνεχίζοντας προς τα έξω (προς τις φούντες) καθαρίζουμε όλα τα εσωτερικά, κλαδιά που δε βλέπουν φως, που μπλέκονται ή κρύβουν κάποια άλλα («λέπρα» τα λέει ο Φανούρης), κλάρες που σέρνονται κάτω  και γενικά δίνουμε έναν αέρα στο δένδρο («να μπορεί να περνάει το πουλί»).
• Στα μέρη που έχουμε αφήσει να μεγαλώνει η νέα κλάρα φροντίζουμε να μην υπάρχουν εμπόδια και να υπάρχει χώρος να «βοσκήσει«. (ήλιο εννοείται)
• Όλα αυτά συνιστούν το «ψιλό» καθάρισμα που γίνεται κάθε χρόνο. Κάθε 4 χρόνια περίπου κάνουμε και το «χοντρό«. Οι παλιές οι κλάρες κόβονται και μένουν οι νέες. Αυτό βέβαια μπορεί και να γίνει σε οποιαδήποτε άλλη φάση χρειαστεί.
• Το τελικό αποτέλεσμα θα πρέπει να είναι έτσι όπως στην  φωτογραφία. Σημειωτέον ότι εμείς τις κλαδεύουμε λίγο χαμηλές για να είναι πιο εύκολες στο μάζεμα.
• http://users.sch.gr/gpantakis/?p=6819 
•  

  

  να περνάει το πουλί