Οι ροδιές προκόβουν στα θερμά κλίματα, φυτεύονται δε και σε άνυδρα μέρη. Πρέπει όταν τις φυτεύουμε να βάζουμε μαζί και σκυλλοκρέμμυδα.
Η αρρωστημένη ροδιά γιατρεύεται αν τυλίξουμε τον κορμό της κοντά στις ρίζες με φύκια και την ποτίζουμε τακτικά. Ο Διοφάνης λέγει στα Γεωργικά του ότι τα ρόδα γίνονται κόκκινα αν ποτίζουμε τις ρίζες και βάζουμε συγχρόνως σκόνη από τα λουτρά. Ο Δημόκριτος λέει ότι η ροδιά και η μυρτιά προκόβουν μαζί και όταν τύχουν κοντά είναι εύφορα και τα δυο δέντρα και μπλέκουν το ένα με το άλλο τις ρίζες των και αν ακόμη τύχη να μην είναι πάρα πολύ κοντά.
Όταν θα φυτέψουμε τη ροϊδιά βάζουμε πρωτύτερα στο λάκκο λιθάρια. Αν η ροδιά είναι φυτεμένη από πριν, φυτεύουμε κοντά σκιλλοκρεμμύδα που έχει αποστροφή προς τα ρόιδα και δεν τα αφήνει να σκάσουν. Επίσης και αν φυτέψουμε ανάποδα τη ρόιδια τα ρόιδα της δεν θα σκάζουν.
Για να γίνουν τα ρόιδα χωρίς κουκούτσι-Του ιδίου
Βγάζουμε, όπως και στο κλήμα, αρκετό μέρος από την ψίχα και το σχισμένο ξύλο το καταχώνουμε, έπειτα δε από κάμποσο καιρό, κόβουμε το μεγαλύτερο βλαστάρι και έτσι τα ρόιδα γίνονται χωρίς κουκούτσια.
Της ροδιάς το κλαδί εμποδίζει τα ζωύφια-Του ιδίου
Λένε ότι το κλαδί της ροδιάς διώχνει τα ζωύφια και για τούτο το βάζουν στα αχυροστρώματα για προφύλαξη.
Για να γίνουν τα ρόιδα ποιό κόκκινα-Του Διδύμου
Αν θέλουμε τα ρόιδα να γίνουν κόκκινα, ποτίζουμε τη ροδιά με νερό ανακατωμένο με σκόνη από λουτρά.
Για να γίνουν γλυκά τα ξυνορόιδα-Του Παξάμου
Σκάβουμε λάκκο γύρω από τις ρίζες του δέντρου και τις αλείφουμε με χοιρινή κοπριά. Κατόπιν τις χώνουμε και τις ραντίζουμε με ανθρώπινό κάτουρο.
Για να κάνει πολύ καρπό η ροδιά-Του Δημοκρίτου
Κοπανίζουμε καλά αντράκλα και γαλατσίδα και αλείφουμε τον καρπό της ροδιάς.
Πως μπορούμε να βρούμε πόσα σπυριά έχει το ρόιδο χωρίς να το ανοίξουμε-Του Δημοκρίτου
Ανοίγουμε ένα ρόιδο και μετρούμε πόσα σπυριά έχει. Τόσα θα έχουν και όλα τα άλλα ρόδια της ίδιας ροδιάς. Γιατί να είναι μεγάλο ή μικρό το ρόιδο δεν εξαρτάται απ’ τα πολλά ή απ’ τα λίγα σπυριά που έχει μέσα, αλλά από το αν είναι τα σπυριά μικρά ή μεγάλα.
Πως κεντρώνονται οι ροδιές-Του Φλωρεντινού
Η ροϊδιά κεντρώνεται διαφορετικά από τα άλλα δέντρα. Διαλέγουμε ένα κλαδί τόσο ευλύγιστο που να μπορεί να φτάσει έως κάτω στο χώμα και το κεντρώνουμε μέσα από την φλούδα καθώς τα άλλα δέντρα και ασφαλίζουμε το κεντράδι δίνοντάς το. Έπειτα το τραβούμε προς τη γη, χωρίς να πιάνουμε το κεντράδι αλλά το ποιό κάτω μέρος, το χύνουμε μαζί με μούργα και το στερεώνουμε καλά για να μην πεταχτεί επάνω έως πού να φυτρώσει το κεντράδι.
Στα άλλα δέντρα παίρνουμε τα κεντράδια πριν βλαστήσουν, απ’ τη ροϊδιά όμως παίρνουμε και όταν έχει βλάστηση. Καθώς είπαμε παραπάνω ή ροϊδιά προκόβει πολύ κοντά στη μυρτιά, όπως αναφέρει και ό Δίδυμος στα Γεωργικά του. Και για αυτό όπως λένε, αν κεντρώσουμε ροδιά στη μυρτιά ή μυρτιά στη ροδιά κάνει πολύν καρπό. Η ροδιά κεντρώνεται καλά στη μυρτιά ή στην ιτιά. Στη ροδιά κεντρώνεται ή κιτριά, καθώς λέει ο Δίδυμος στα Γεωργικά του.
Πως διατηρούνται τα ρόιδα-Του Βηρυτίου
Τα ρόιδα που πρόκειται να φυλάξουμε για το χειμώνα πρέπει να τα κόβουμε απ’ το δέντρο ελαφρά για να μη σπάσουν, γιατί όταν σπάσουν αρχίζουν να σαπίζουν. Αφού τα μαζέψουμε έτσι απείραχτα, βουτάμε το μέρος που κόψαμε σε βραστή πίσσα και τα κρεμούμε.
Άλλοι βαφτίζουν ολόκληρα τα ρόδα και αφού ξεραθούν τα κρεμούν. Απ’ τα ρόιδα γίνεται και κρασί και είναι πολύ καλό ποτό. Άλλοι τυλίγουν το κάθε ρόδο με φρύγανα, τα δένουν με σχοινιά και τα αλείφουν καλά με γύψο απ’ όλες τις μεριές, για να μη φούσκωση το ρόδο και σκάσει και τα αφήνουν στο δέντρο. Το ίδιο μπορεί να γίνει και στα μήλα.
Άλλοι τα βάζουν μέσα σε πριονίδια από ξύλο βελανιδιάς και χύνουν μέσα και ξύδι. Μερικοί ζεσταίνουν θαλασσινό νερό ή βράζουν άλμη και βουτούν μέσα τα ρόιδα και κατόπιν τα στεγνώνουν στον ήλιο και τα κρεμούν. Όταν πρόκειται να τα χρησιμοποιήσουν 2 ημέρες πριν τα βάζουν στο νερό.
Τα ρόιδα διατηρούνται χλωρά έως την άνοιξη επάνω στο δέντρο, αν όταν ωριμάσουν, στριφογυρίσουμε τα κλωνάρια της ροδιάς μια ή δύο φορές και σκεπάσουμε κάθε ένα ρόιδο με ξερές κολοκύθες ή γογγύλια (τα σκάβουμε δηλαδή και σκεπάζουμε τα ρόδια με τα φύλλα) για να μη βρέχονται και να μην τα τρώνε τα πουλιά.
Πηγή: Γεωπονικά-Κασσιανού Βάσσου
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου